استفاده از آزمون پیچش گرم جهت تعیین تجربی دماهای بحرانی فولاد ایکس شصت و پنج

تعیین دمای عدم تبلور مجدد و دماهای شروع و پایان استحاله آستنیت به منظور طراحی عملیات ترمومکانیکی مناسب برای تولید فولادهایapi اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش، از آزمون پیچش گرم با زمان¬بندی میانگین و پیچش با سرمایش پیوسته پس از آزمون پیچش گرم با زمان¬بندی واقعی برای تعیین دماهای بحرانی عملیات ترمومکانیکی فولاد api x65 برای اولین بار در داخل کشور استفاده شد. این فولاد وارداتی بوده و کاربردهای گسترده¬ای در خطوط قطور و پرفشار انتقال گاز طبیعی و شبکه¬های انتقال نفت ایران دارد. نتایج نشان داد که زمان¬بندی میانگین برای تعیین دمای عدم تبلور مجدد tnr روش مناسبی است؛ در حالی که پیچش با سرمایش پیوسته برای تعیین دمای شروع استحاله آستنیت ar3 و دمای پایان استحاله آستنیت ar1 مناسب است. نتایج بدست آمده با روابط تجربی براتو و اوچی با هدف بررسی قابلیت اعتماد این روابط برای تعیین دماهای tnr و ar3 مقایسه گردید. مقدار خطای نسبی چهار درصد برای هر دو رابطه به¬دست آمد که نشان دهنده لزوم انجام آزمایشات تجربی برای تعیین دماهای بحرانی عملیات ترمومکانیکی می¬باشد. با توجه کمبود داده¬های تجربی می¬توان از نتایج پژوهش حاضر جهت طراحی عملیات ترمومکانیکی بهینه در داخل کشور با انتخاب محدوده دمایی مناسب جهت انجام مراحل نورد خشن و پرداخت استفاده کرد.